Mwito wa Kurudi Nyumbani

Maombolezo 1–3

Mistari maarufu kutoka katika kitabu cha Mhubiri inatuambia kwamba: “Kuna wakati wa kulia, na wakati wa kucheka; wakati wa kuomboleza, na wakati wa kucheza” (Mhubiri 3:4). Kwa Yeremia, mwandishi aliyetiwa moyo na Roho wa Mungu wa kitabu cha Maombolezo, huu ni wakati wa kulia na kuomboleza.

Anawaandikia wale waliosalia baada ya kuanguka kwa Yerusalemu mnamo mwaka 586 KK. Kitabu hiki kifupi cha Maombolezo kinatoa sauti kwa uchungu mkubwa waliokuwa wanaupitia. Lakini pia kinawakumbusha kwamba hata katika siku za giza kabisa, kuna mwanga wa tumaini—kuna mwaliko kutoka kwa Bwana wa kurudi nyumbani.

Kitabu cha Maombolezo kinaonekana kuwa mkusanyo wa mashairi yaliyoandikwa na Yeremia. Kila moja ya sura tano ni shairi tofauti. Mashairi manne ya kwanza yana mtindo wa alfabeti, ambapo kila aya (au kundi la aya) linaanza na herufi inayofuata ya alfabeti ya Kiebrania. Hii inaonyesha kwamba Yeremia hakuwa tu nabii mwenye ujasiri, bali pia alikuwa mshairi mwenye kipaji.

Shairi la sura ya kwanza linaangazia mateso ya watu waliokuwa wakiishi Yerusalemu wakati mji huo ulianguka mikononi mwa jeshi la Babeli. Yeremia anaelezea maumivu yao katika mstari wa 1:

“Amefanywa kama mjane [Yerusalemu].”

Anaendelea katika mstari wa 5:

“Adui zake wamekuwa kichwa; maadui wake wanafanikiwa, kwa kuwa Bwana amemletea huzuni kwa wingi wa maasi yake; watoto wake wamekwenda utumwani mbele ya adui.”

Mstari wa 7 unaonyesha kwamba kinachoongeza maumivu ni kumbukumbu ya “vitu vyote vya thamani vilivyokuwa vyake tangu zamani.” Mstari wa 10 unaongeza:

“Adui ameunyoosha mkono wake juu ya vitu vyake vya thamani vyote; kwa kuwa ameona mataifa wakiingia katika patakatifu pake.”

Wamepoteza hekalu lao la utukufu na mji mzuri wa Yerusalemu. Na jambo la kushangaza, watu wanatambua kwamba upotevu huu ni wa haki kabisa. Mji wa Yerusalemu unaonyeshwa ukisema katika mstari wa 18:

“Bwana ni mwenye haki, kwa kuwa nimeiasi amri yake.”

Yerusalemu hakujitetea kwa dhambi zake za kuabudu sanamu. Lakini pia anamsihi Mungu alete hukumu kwa adui zake. Sikiliza mstari wa 21:

“Adui zangu wote wameisikia taabu yangu, wamefurahia kwa kuwa wewe umeitenda… sasa uwafanye kama mimi.”

Hili shairi la kwanza linahusu uchungu mkubwa ulioenea katika taifa lote.

Sura ya pili—shairi la pili—linasisitiza tena hukumu ya Mungu. Mistari tisa ya kwanza inaangazia hasira ya haki ya Mungu kwa watu wake waliomwasi. Kumbuka, agano la Mungu na watu wake liliahidi matokeo mabaya ikiwa wangeasi.

Soma mstari wa 1:

“Bwana kwa hasira yake ameifunika binti Sayuni kwa mawingu!”

Mstari wa 4:

“Ameimwaga ghadhabu yake kama moto.”

Mstari wa 7:

“Bwana amelikataa madhabahu yake, ameukataa mahali pake patakatifu; ametoa kuta za majumba yake mikononi mwa adui.”

Kila sehemu ya maisha ya Yuda imeanguka chini ya hukumu ya Mungu.

Hata kama taifa lilikuwa linapata kile Yeremia alitabiri, yeye hakuandika mashairi haya kwa furaha. Alikuwa analia—haya ndiyo maombolezo ya Yeremia.

Analia hata kwa ajili ya manabii wa uongo waliokataa kusema ukweli—mstari wa 14:

“Manabii wako wamekuona maono ya uongo na ya udanganyifu; hawakuifunua uovu wako, ili wakurejeshe.”

Kisha mstari wa 17 unasema:

“Bwana ametimiza aliyokusudia; ametimiza neno lake, aliloliamuru zamani.”

Kwa hiyo wafanye nini? Mstari wa 19 unasema:

“Mimineni mioyo yenu kama maji mbele za uso wa Bwana!”

Chukua kitambaa cha machozi na Biblia yako, na umwendee Bwana kwa toba kwa ajili ya dhambi zako.

Sura ya 3 sasa inaleta tamko la tumaini. Sura hii imeitwa “moyo na roho ya kitabu cha Maombolezo.”

Sura nyingine zote zina mistari ishirini na miwili, zikifuata muundo wa alfabeti ya Kiebrania. Lakini sura hii ni tofauti. Kila herufi ya alfabeti inawakilishwa na mistari mitatu, kwa hiyo sura ina jumla ya mistari 66—mara tatu ya kawaida.

Labda utasahau idadi ya herufi au muundo wa mashairi, na hilo ni sawa. Lakini usisahau hili: sura ndefu zaidi ya kitabu hiki ni shairi linalotoa tumaini kwa wenye dhambi—kama watu wa Yuda, na kama wewe na mimi.

Katika sura ya 3, tena na tena tunasoma kwamba Bwana ndiye anayeshikilia fimbo ya adhabu. Yeremia anasema kwa niaba ya Yuda:

“Mimi ni mtu aliyeona taabu kwa fimbo ya ghadhabu yake.” (mstari wa 1)

“[Mungu] ameifanya nyama yangu kuharibika.” (mstari wa 4)

“Amenizingira hata siwezi kutoroka.” (mstari wa 7)

“Ameninyeshea uchungu.” (mstari wa 15)

“Nafsi yangu imepoteza amani.” (mstari wa 17)

Unaweza kusema, “Hilo halisikii kama tumaini!” Lakini tumaini linaanza pale unapofahamu kwamba Mungu ndiye anayeshikilia fimbo ya adhabu. Yeye yuko madarakani.

Ghafla, katika mstari wa 21, Yeremia anasema:

“Lakini jambo hili nalikumbuka moyoni mwangu, ndiyo maana nina tumaini.”

Nini analokumbuka? Hili hapa:

“Kwa sababu ya fadhili za Bwana hatuangamizwi, kwa maana rehema zake hazikomi; ni mpya kila asubuhi; wema wako ni mkuu. ‘Bwana ndiye fungu langu,’ asema nafsi yangu; ‘kwa hiyo nitamtumaini.’ Bwana ni mwema kwa wale wamtumainio, kwa mtu amtafutaye.” (mistari 22–25)

Tumaini linapatikana kwa sababu Mungu yupo—na Yeye ni mwaminifu. Kwa kweli, ndicho kilichompelekea kuwaadhibu watu Wake—kwa sababu alitimiza neno lake walipomwasi.

Lakini hakuwatupa mbali.

Yeremia anaandika katika mstari wa 31:

“Kwa kuwa Bwana hatamtupa mtu milele; hatahuzunika, lakini atamrehemu kwa wingi wa fadhili zake.”

Tunapaswa kufanya nini sasa? Yeremia anatuelekeza katika mstari wa 40:

“Na tuchunguze njia zetu, na kuzirudia Bwana!”

Tujitathmini—tuangalie ni wapi, vipi, na kwa nini tulipotoka—kisha tumrudie Bwana kwa toba, tukikiri dhambi na kuomba msamaha Wake wa neema.

Labda leo, mpendwa, unahisi uzito wa adhabu ya Mungu kwa sababu umeacha njia yake. Unaishi kwa kutotii katika eneo fulani la maisha. Ingawa wewe ni muumini katika Kristo, huishi kama vile.

Unapaswa kumshukuru Mungu kwa kutokupuuzia bali kukuadhibu ili akurejeshe kwenye ushirika Wake.

Uzito unaouhisi leo—upungufu wa amani moyoni—ni mwaliko wa kurudi katika ushirika na Mungu.

Shairi la Yeremia linawaalika watu wa Yuda—na wewe na mimi—turejee nyumbani kiroho.

Mwito huu wa Mungu unaelezwa vizuri katika wimbo wa imani wa kale:

Kwa nini tunachelewa ilhali Yesu anatuomba,

Anakuomba wewe na mimi?

Kwa nini tunasita tusisikie rehema zake,

Rehema kwa ajili yako na mimi?

Rudi nyumbani, rudi nyumbani,

Wewe uliyechoka, rudi nyumbani;

Kwa bidii na upole, Yesu anaita,

Anaita, Ee mwenye dhambi, rudi nyumbani!